Rozporządzenie Komisji 1407/2013/UE w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis wprowadza pojęcie jednego przedsiębiorstwa, do którego zastosowanie ma jeden limit pomocy de minimis. Zapisy przywołanego wyżej dokumentu stanowią przedłużenie stanowiska Trybunału Sprawiedliwości, który wielokrotnie podkreślał, iż podmioty o złożonej strukturze, na które składa się wiele powiązanych ze sobą jednostek o odrębnej osobowości prawnej, należy traktować jako jednolity organizm gospodarczy, do którego zastosowanie ma jeden limit pomocy de minimis.
W przypadku podmiotów powiązanych istnieje jeden limit pomocy de minimis – 200 tys. euro w ciągu bieżącego roku podatkowego i dwóch poprzedzających go lat (100 tys. euro – sektor drogowego transportu towarów).
Za jedno przedsiębiorstwo należy uznać wszystkie podmioty pozostające ze sobą w jednej z następujących relacji:
- jedno przedsiębiorstwo posiada w drugim przedsiębiorstwie większość praw głosu akcjonariuszy lub udziałowców lub
- jedno przedsiębiorstwo ma prawo wyznaczać lub odwołać większość członków organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego innego przedsiębiorstwa lub
- jedno przedsiębiorstwo ma prawo wywierać dominujący wpływ na inne przedsiębiorstwo zgodnie z umową zawartą z tym przedsiębiorstwem lub postanowieniami w jego akcie założycielskim lub umowie spółki lub
- jedno przedsiębiorstwo, które jest akcjonariuszem lub udziałowcem innego przedsiębiorstwa, samodzielnie kontroluje, zgodnie z porozumieniem z innymi akcjonariuszami lub udziałowcami tego przedsiębiorstwa, większość praw głosu akcjonariuszy lub udziałowców tego przedsiębiorstwa lub
- przedsiębiorstwo pozostaje w jakimkolwiek ze stosunków opisanych w powyższych odnośnikach poprzez jedno inne przedsiębiorstwo lub kilka innych przedsiębiorstw.
Zgodnie z opinią UOKiK elementem decydującym o tym, czy dwa oddzielne przedsiębiorstwa tworzą jedną jednostkę ekonomiczną, a zatem stanowią jedno przedsiębiorstwo, jest stopień, do którego działają one niezależnie od siebie w kontekście samodzielnego podejmowania decyzji gospodarczych, kształtowania parametrów konkurencji i podejmowania ryzyka. W szczególności, jeżeli przedsiębiorca podejmuje decyzje dotyczące cen, wielkości produkcji, miejsca sprzedaży produktów i kategorii klientów, sposobu reklamy lub przeprowadzania badań rynkowych, stosując się do wytycznych innego podmiotu, nie może być traktowany jako przedsiębiorca samodzielnie podejmujący decyzje, bo ryzyko to podejmuje za niego inny podmiot. Przykładem jednego organizmu gospodarczego jest także grupa spółek powiązanych osobowo, w której zależności pomiędzy poszczególnymi spółkami wyrażają się poprzez zintegrowanie struktur oraz ulokowanie kapitału.
Należy zwrócić uwagę, że sam fakt występowania powiązań, o którym mowa w pytaniu nie powoduje w sposób automatyczny uznania, iż mamy do czynienia z jednolitym organizmem gospodarczym. Dopiero stwierdzenie zaistnienia przesłanek warunkujących powstaniem jednolitego wspólnego przedsiębiorstwa będzie powodowało konieczność zliczenia wartości uzyskanej pomocy de minimis przez wszystkie podmioty wchodzące w skład przedsiębiorstwa wspólnego.