Amortyzacja samochodu wykorzystywanego do celów mieszanych
Amortyzacja odzwierciedla zużycie fizyczne oraz zużycie ekonomiczne składników majątku firmy występujące na skutek upływu czasu, postępu technicznego i warunków rynkowych. Niezależnie od sposobu wykorzystania samochodu osobowego, tj. na cele prywatne oraz cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, ulega on zużyciu, tak więc jego rzeczywisty stan powinien mieć odzwierciedlenie w ewidencji środków trwałych. Jeżeli samochód osobowy spełnia definicję środka trwałego (art. 16a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych z późniejszymi zmianami), czyli m.in. wykorzystywany jest na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, to zostaje wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonuje się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej, niezależnie od tego, w jakiej części (100% czy 50%) odliczono VAT przy zakupie samochodu. Podatek od towarów i usług, który nie został odliczony (gdy nie została złożona informacja do urzędu skarbowego, że samochód jest wykorzystywany tylko do działalności gospodarczej i nie założono stosownej w tym zakresie ewidencji), podwyższa wartość początkową pojazdu samochodowego, a tym samym sumę odpisów amortyzacyjnych. Taką opinię wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 13 sierpnia 2015 r., r IPTPB1/4511-261/15-4/ASZ:
„(…) w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, udostępnionych pracownikom, zaliczonych do środków trwałych i wykorzystywanych w tej działalności, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów pełnych odpisów amortyzacyjnych, niezależnie od tego, że samochody są wykorzystywane jednocześnie dla celów służbowych i prywatnych. (…)”
Samochód osobowy to środek trwały, do którego nie można zastosować każdej z poniższych metod amortyzacji. Obowiązujące przepisy określają, że amortyzacja samochodu osobowego może przebiegać:
-
według metody liniowej, gdzie maksymalna roczna stawka wynosi 20 proc.,
-
według metody indywidualnej, z zastosowaniem indywidualnej stawki dla samochodów używanych – max. 40 proc.,
-
jednorazowo – ale tylko wówczas, gdy wartość początkowa samochodu nie przekroczyła 3.500 zł.
Przedsiębiorcy prowadzący swoją działalność gospodarczą z wykorzystaniem samochodów osobowych powinni pamiętać o ważnych ograniczeniach w wliczaniu do kosztów wydatków z nimi związanych. Zgodnie z Ustawą o podatku od osób fizycznych, przy samochodach osobowych nie można uznać za koszt podatkowy odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu osobowego, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro NBP z dnia przekazania samochodu do używania. Wynika z tego, że jeżeli samochód jest droższy, to wartości powyżej 20 000 euro nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Źródła:
- Interpretacja: https://interpretacje-podatkowe.org/przychod/iptpb1-4511-261-15-4-asz
- Gofin.pl Serwis Głównego Księgowego